Fout van bedrijfsarts, wie is aansprakelijk?

Ans is jarenlang in dienst bij haar werkgever Schoonmaak BV. Drie jaar geleden kreeg Ans last van haar knie en rug, waardoor zij haar werkzaamheden niet meer goed kon uitvoeren. Het UWV heeft vervolgens geconcludeerd dat Ans ten onrechte niet was ingezet voor werkzaamheden die haar knieën en rug ontzagen, met als gevolg dat Schoonmaak BV een loonsanctie van het UWV kreeg opgelegd. Wat bleek? De bedrijfsarts van Schoonmaak BV had niet geadviseerd om Ans in andere alternatieven te re-integreren. De brandende vraag is of deze bedrijfsarts nu aansprakelijk gesteld kan worden voor dit onjuiste advies en de daaruit voortkomende schade.

Re-integratie

Werkgevers dienen zorg te dragen voor de re-integratie van zieke werknemers. Vaak weten werkgevers echter niet precies wat hun werknemer mankeert. Werknemers hoeven dit ook niet te vertellen aan hun werkgever, hiervoor wordt namelijk een bedrijfsarts ingeschakeld die een beroepsgeheim heeft.

De werkgever is verantwoordelijk voor de keuze van de bedrijfsarts. Dat betekent dat als de werkgever het advies van de bedrijfsarts opvolgt die achteraf incorrect blijkt te zijn, de werkgever zich niet kan verschuilen achter dat incorrecte advies en alsnog maatregelen van het UWV opgelegd kan krijgen. Werkgevers zitten hier niet op te wachten, zeker wanneer de grond van deze sanctie onterecht blijkt te zijn.

Bedrijfsarts aansprakelijk?

Om antwoord de geven op de vraag of een bedrijfsarts aansprakelijk kan worden gesteld, hangt mede af van welke afspraken er tussen de werkgever en de bedrijfsarts zijn gemaakt. Daarnaast moet worden nagegaan of de bedrijfsarts heeft gehandeld als een redelijk handelend of redelijk bekwame deskundige. Voor een werkgever is dit moeilijk vast te stellen. De ene arts (bedrijfsarts) heeft een advies gegeven, dat door de andere arts (verzekeringsarts van het UWV) onjuist wordt genoemd. Slechts in enkele gevallen kan de werkgever kenbaar maken dat de bedrijfsarts incorrect heeft gehandeld, en dat is wanneer de verzekeringsarts uitdrukkelijk stelt dat er bepaalde protocollen niet zijn nageleefd door de bedrijfsarts. Daarbij komt dat dergelijke protocollen niet altijd verbindend zijn. Artsen, en ook bedrijfsartsen, hebben de nodige beroepsvrijheid.

In het geval van Schoonmaak BV oordeelde de kantonrechter dat de bedrijfsarts niet de zorgvuldigheid van een redelijk bekwame deskundige in acht had genomen. De kantonrechter stelde aansprakelijkheid van de bedrijfsarts vast en veroordeelde de bedrijfsarts dan ook tot vergoeding van de schade die Schoonmaak BV had geleden.

Conclusie

Gelet op het voorgaande is het mogelijk om de bedrijfsarts aansprakelijk te stellen. Van een werkgever mag overigens wel verwacht worden dat hij zijn schade zo veel mogelijk beperkt. Zo kan de werkgever bijvoorbeeld bezwaar aantekenen tegen een loonsanctie. Indien de werkgever dat niet doet, dan kan dat tot gevolg hebben dat hij zijn schade niet of niet volledig vergoed krijgt.

Daarbij is goede communicatie tussen werkgevers en bedrijfsartsen van groot belang en is ook zeker mogelijk zonder het schenden van het beroepsgeheim. Het moge duidelijk zijn dat het de voorkeur verdient om procedures te voorkomen. Voorkomen is immers beter dan genezen, en dat geldt dus niet alleen voor de ziekte van werknemers.

Mr. J. Ramnath
Senior jurist bij De Raadgevers

Uw bedrijf kan gebruikmaken van de kennis en ervaring van De Raadgevers. Onze gespecialiseerde juristen zorgen ervoor dat u juridisch up-to-date bent en blijft. Daardoor bent u voorbereid, kunt u de kosten binnen de perken houden maar belangrijker nog, u bent altijd bij.  Dat noemen wij ‘Ondernemen met een voorsprong!’.

Bel 088 133 11 33 of mail service@deraadgevers.nl en informeer naar de mogelijkheden.